அது போகிறது போகிறது

ஆயிரம் மனிதர்களோடு நான் அமர்ந்திருக்கையில்
மொத்த உலகத் தீமையின்
ஆயிரத்திலொரு பங்கு என் தலையை அழுத்தியது

நான்கு பேராக நாங்களிருக்கையில்
நான்கிலொரு பங்கு என் தலையில்
மூன்று பேராக நாங்களிருக்கையில்
மூன்றிலொரு பங்கு என் தலையில்
இரண்டு பேராக நாங்களிருக்கையில்
இரண்டிலொரு பங்கு என் தலையில்

ஏகாந்த பூதமொன்று வதைத்த்து என்னை
மொத்த உலகத் தீமைக்கும்
மூலகாரணன் நான் என

இந்த்த் துயரமழை கோடானுகோடி வயதான
இந்தப் பாறைகளின் இதயநெருப்பைத் தேடுகிறது
அமைதி கொண்ட துயர்மேகங்களின் நடுவிலிருந்து
எட்டிப் பார்க்கும் சூரியனின் காயங்களுக்கு
மருந்தாகின்றன
இறுதிக் கண்ணீர்த் துளிகளை
அப்போதுதான் உதிர்த்து முடித்த
தாவரக் கடல்களின் பச்சை இலைக்கண்கள்

ஒரு வண்ணத்துப்பூச்சியின் சிறகடிப்பில்
காற்று அலுப்பு நீங்குகிறது
பச்சைக்கடல் பொங்குகிறது
மலை தன் பாரம் இழந்து வெறும் புகைமண்டலமாகிறது
பாறையை ஊடுருவிக் கொண்டிருக்கும்
குருட்டு வண்ணத்துப் பூச்சிக்குக்
குறியாகிறது பாறையின் இதயநெருப்பு
ஒரு பக்கம் பாலாகவும்
ஒரு பக்கம் குருதியாகவும் வழிந்துகொண்டிருக்கும்
விசித்திர அருவிகளைத் தாண்டித்
தாண்டித் தாண்டி அது போகிறது
குகையிருள்களில் உறைந்து போன
கருப்புப் பெண்களை உசுப்பியபடி
தீமையின் வாள் எதிர்க்க
அது தன் உடல் பெருக்கி எழுகையில்
தாக்குண்டு உடல் சரிந்து
உறையாது ஓடும் தன் குருதியின் கரையோரமாய்
அது போகிறது போகிறது
உயிர் பற்றியபடி தன் உயிர் உறிஞ்சும் தாகத்திற்கு
உதவாத தன் குருதி நதியைக் கடந்தபடி
அது போகிறது போகிறது