பெண்ணை விரும்பும்
ஆணின் இளமையோ அது?
சிலுவையணிந்து
வெள்ளுடைதரித்த
கன்னிகாஸ்திரிகளல்லவா
அவனைக் கவர்ந்தார்கள்?
காண்பதை மட்டுமே விழிகளால்
வலியுறுத்துமாப் போல் ஒளிர்ந்த
ஹிஜாப் பெண்களல்லவா
அவனைக் கவர்ந்தார்கள்?
சின்னஞ் சிறு வயசிலேயே
ஆண்டாள் அல்லவா
அவனை ஆட்கொண்ட தேவதை?
கவிதை வாசிப்பு: கவிநிலவன்
நீங்கள் இக் கவிதையை உங்கள் குரலில் இங்கே வாசிக்கலாம்
ஒரு சிறுவன் கிடுகிடுவென
என்னமாய் ஓட்டிச் செல்கிறான்!
ஒரு சிறு சக்கரம்
அதன் மய்யப்புள்ளியைத்தான்
மனிதன் தன் பாதங்களால்
இயக்கவேண்டும் என்பதை
கண்டுகொண்டவனும்
கடைப்பிடிப்பவனும்
காட்டிக்கொண்டு செல்பவனுமாய்
ஒரு சிறுவன்!
எத்துணை பெரிய மேதை!
அற்புத மனிதன்!
ஞானி!
அய்யஅ ஒரு மிதிவண்டி…
என்பவன்தான்
எத்துணை பெரிய அஞ்ஞானி
மடையன்!
எதைக் கொடுத்தாலும்
எவ்வளவு கொடுத்தாலும்
கண்டுகொண்டு
பற்றிக் கொள்ளத் தெரியா மடையன்!
கவிதை வாசிப்பு: கவிநிலவன்
நீங்கள் இக் கவிதையை உங்கள் குரலில் இங்கே வாசிக்கலாம்
வானமா பொழிகிறது
(என்று நினைக்கிறாய்?)
பூமிதான் மெய்வருந்த
பாடுபட்டிருக்கிறது அன்பா!
பொழுதெல்லாம்
பரிதி மாமலரைப்
பார்த்துக் கொண்டேயிருப்பது தவிர
பூமியில் மலர்ந்துள்ள
மலர்களுக்கெல்லாம்
வேறென்ன வேலை?
ஹேப்பி தீபாவளி என
வந்து நின்றது ஒரு ஜோடி
அணையாத மத்தாப்பும்
அடங்காத வெடி ஓசையுமாய்!
வானமும் பூமியும்
கொண்ட காதல்?
அல்ல, அல்ல!
பூமி தனக்குத் தானே
மூட்டிக் கொண்ட
பேரின்பம்!
பாட்டிலில்(பாத்திரத்தில், குடத்தில்)-
மேலேயிருந்து
பெய்துகொண்டிருந்த நீருக்குத்தான்
எத்துணை பெரிய
கொண்டாட்டம்! குதூகலம்!
கூடக் கூடப் பெருங்களி!
நெருங்கி நிறையப் போவதையும்
பிரியப் போவதையும் உணர்ந்தபடிதான்
எத்துணை இன்பத் துயரோலம்!
முதன் முதலாக
தன் பெயரைப் பற்றி
அவர் தன் அன்னையிடம் கேட்டார்
அன்னை அதன் பொருளை
உரைத்த அந்த நாளிலிருந்து
எல்லாம் மறைந்து
ஒரு பெரும் பொறுப்பு மட்டுமே
அவருடையதாய் ஆனது.
அது செயல்படுகையிலெல்லாம்
அவருடையது என்பதும் மறைந்து போனது.
மனிதர்களில் வேறுபாடில்லாதபோது
ஒரு மனிதன்தானே ஒவ்வொரு மனிதனும்?
ஒரு மனிதனை நம்பி
மிகப் பெரிய பணி
ஒன்றில் இறங்கியாயிற்று
நிறைவேறுமா நிறைவேறாதா-
அய்ம்பதுக்கும் அய்ம்பதுக்கும்
மத்தியில் நின்று கொண்டிருக்கிறேன்.
வழிநடையில் ஒரு ரயில்பூச்சி
மிதிபட்டு இறந்து கிடந்தது
பார்வையற்ற மனிதனாலல்லவா?
அவன் பார்வையிழந்ததும்
ஏதோ ஓர் சிந்தனையாலல்லவா?
கவிதை வாசிப்பு: கவிநிலவன்
நீங்கள் இக் கவிதையை உங்கள் குரலில் இங்கே வாசிக்கலாம்
கொடி உலர்த்தும் ஆடைகளோடும்
வண்ணப் பூந்தொட்டிகளோடும்
ஒளியைத் தவிர
வேறெதையுமே
தேக்கிவிடாத தளத்தோடும்
வானமே தவமெனக் கொண்டிருக்கும்
மொட்டை மாடியின் ஓர் மூலைக்குக்
குடைபிடிக்கிறது மரம்
பலத்த தயக்கத்துடனே.
எவர் தவத்தையும் கலைத்துவிடாமல்
கூர் தீட்டவந்த பணியாளர்களாய்
பறவைகளின் குரல்கள்.
இந்த அதிகாலை வேளையின்
ஆரம்ப ஒலிகளாய்
வலியுணர்த்துவதும்
வழி சுட்டும் சோர்விலா விழிப்பிற்கான
ஆற்றலைப் படைப்பதுமாய்
பறவைகளின் கூட்டொலிகள்!
கவிதையின் மதம் உலாவும்
கடவுளின் ராஜ்ஜியமாய்
முழுநிலாதான் பூக்காதிருக்குமோ
சிரசிலிருந்து எழுந்தே
சிரசைத் தின்றுவிட்ட
விரிந்த கருங்கூந்தல்
அடர்ந்த கார்மேக விசும்பாகிவிடும்போது?
கவிதை வாசிப்பு: கவிநிலவன்
நீங்கள் இக் கவிதையை உங்கள் குரலில் இங்கே வாசிக்கலாம்
நீர் கசியும் கண்களில் காணப்படுவது
தூயவெண் தடாகத்தில் பூத்து மிதக்கும்
கருப்பு அல்லி அல்லவா?
இந்நீள் கவிதையின் இறுதிப் பகுதியின் கவிதை வாசிப்பு இங்கு பகிரப்பட்டுள்ளது.
கவிதை வாசிப்பு: கவிநிலவன்
நீங்கள் இக் கவிதையை உங்கள் குரலில் இங்கே வாசிக்கலாம்
பசுங்கிளைகளில் இருந்ததைவிட
ஈர மண்ணில் உதிர்ந்து கிடந்ததைவிட
ஒரு பூஜாடித் தண்ணீரோடிருந்ததைவிட
அவன் இதயப் புனலிலல்லவா
நெடுங்காலம் வாழ்கின்றன
இந்த மலர்கள்?
தேவதேவன் வாசகரும், இலங்கை சப்ரகமுவ பல்கலைக் கழகத்தில் முதுகலை பயிலும் மாணவியும் தனது முதல் கவிதைத் தொகுப்பைக் கொண்டுவந்திருக்கும் இளங்கவியுமான அதீனா அபூ உபைதாவின் நிசப்த வியாக்கியானம் என்ற நூலுக்கு எழுதிய வாழ்த்துரை.
முழுக்கட்டுரையும் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.
தனியாயிருக்கும்போதும்
நிரம்பியிருக்கும்போதும்
காலியாயிருக்கும்போதும்
எப்போதுமே
கோப்பை சொல்லிக்கொண்டேயிருப்பது
தன்னுள்ளிருக்கும்
பொன்இன்மையையே அல்லவா?
கவனி இயற்கையை!
என்றது ஹைக்கூ
பிறகு
கவனி சொற்களானாலும்
என்றது
அதன் பிறகு
எதையானாலும்
கவனி என்றது ஹைக்கூ
கடைசியில்தான் அதற்கே தெரிந்தது
கவனி என்பதுதான்
தான் சொல்ல விரும்பிய
மெய்ச் செயல் என்பதும்
பின்தொடர முடியாததும்
பற்றிக்கொள்ள வேண்டியதுமான
பேராசான் என்பது!
கைபேசி புகைப்படச்
சவுகரியம் கண்டவுடனேதான்
ஒரு காட்சி ஒன்றுதான்
தான் என்ற பொய்மையை
வெட்கத்துடன் அது துறந்துவிட்டதும்!
© Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP
