ஒரு தூயவெளி

ஊருக்கு வெளியே ஒரு தூயவெளி
ஆங்காங்கே முளைத்திருக்கும் காலனிகள்
மாலைக் கதிரொளிப் போர்வை விரித்திருக்கும்
ஆளரவமற்ற சாலை நீட்டம்
தன்னந்தனியாய்ப் புறப்பட்டதொரு மாலை நடை

திடீரெனச் சூழ்ந்த ஓர் அழகில்
திகைத்து நான் நின்ற போதில்
புன்னகைத்து வரவேற்று அழைத்தது ஒரு தீண்டல்
எங்கே யார் ஏன் எதற்கு எனக்
குதிக்கும் மூளையும் மவுனமாயிருந்தது அப்போது