என் கவிதை

நான் பாட விரும்பியிருந்தேன்
ஆட விரும்பியிருந்தேன்
ஓவியனாக விரும்பியிருந்தேன்
இசைக்கவும் விரும்பியிருந்தேன்
எழுத்தை ஆளும்
தொழில் நுட்பனாகவும் விரும்பியிருந்தேன்
ஒருபோதும் பொருளை விரும்பியதில்லை எனினும்
புகழை விரும்பியிந்தேன்
உன்னைக் கண்ட பிறகோ
இவை எல்லாமே எனை விட்டு வெட்கி
விலகியது கண்டேன்
ஆகவேதான் இன்றைய என் கவிதைகளில்
ஒரு மவுனம் மட்டுமே உள்ளது
தாமரை இலையைச் சாப்பாட்டு இலையாக்கும்
சிறு தொழில்நுட்பம் மட்டுமே உள்ளது
பூர்வஜன்ம ஞாபகம்போல்
சிறிதே இசை சிறிதே நடனம் சிறிதே ஓவியம்
பாவம்போல் எங்காவது ஒட்டிக்கொண்டிருக்கிறது