நான்

வெள்ளையடிக்க
உயர்த்திய மட்டையிலிருந்து
எரிகல்லாய் உதிர்ந்து
தரையில்
கொட்டிய துளிகள்,
இவள்
கிள்ளியெடுத்துக்
கூந்தலில் சூடிய
வெள்ளை ஜவந்தியாய்ச்
சிரித்த சிரிப்பு
நெஞ்சை நிறைக்க, வெள்ளைச்
சுவரைப் பார்த்தேன்
ஒற்றை ஜவந்திப் பூவாய்ப்
பிரகாசிக்கும் ஆனந்த வெளி! அதிலே
தன்நிழலை இழுத்துக்கொண்டு
சுறுசுறுவென்று நகரும் ஒரு புள்ளி எறும்பாய்
நான்