இலையசைவு

விருப்பமோ தீர்மானமோ இன்றி
இலையில் தங்கியிருந்த நீர்
சொட்டு சொட்டாக விழுந்துகொண்டிருந்தது
ஆனால் முடிந்தவுடன் ஒரு விடுதலை;
‘அப்பாடா’ என மேலெழுந்தது இலை

அது தன்னில் ஒரு புன்னகை ஒளிரத்
தேவையான ஈரத்தை மட்டுமே வைத்துக்கொண்டு
ஆமோதிப்போ மறுதலிப்போ அல்லாத
ஒரு தலையசைப்பைச் செய்வதாய்
அசைந்துகொண்டிருந்தது இங்குமங்குமாக:
ஒரு நீண்ட கிளையின் சிறு உறுப்பு
தான் என ஒரு கணமும், முழுமுதல் என ஒரு கணமும்

இங்குமங்குமாய் அல்லாது
வேறெங்கும் செல்லாத ஒரு பயணியாய்
என்றும் இருக்கிறதைமட்டுமே அறிந்திருந்தது அது.