எத்தனை கால நண்பர் அவர்!

வருவார். மிக அவசரமான சுறுசுறுப்புக்காரராய்த்
தோற்றம் தந்தபடி
புத்தக அடுக்கினுள் தேடிப்புத்தகங்கள்
பத்திரிகைகளைப் பரபரவென்று எடுத்துப்போவார்;
இருப்புக் கொள்ளார்;
ஏறிட்டுப் பார்த்தறிதல், பேசுதல் அபூர்வம் அவருக்கு.
சிறிது பேச்சும், மவுனத்தைத் துரத்தித் துரத்தியடிக்கும்
கையிருப்புச் சொற்கள்.
உரையாடற் கலையினை அறியாதொருவர்
எங்ஙனம் அறிவார் வாசிப்புக் கலையை?
எனினும் உலகியல் காரியங்களிலெல்லாம்
நட்பின் இலக்கணமாய் உற்ற துணையாய்
எத்தனை கால நண்பர் அவர்!

தன்னறிவை அஞ்சியபடி
சதா ஓடிக்கொண்டிருக்கும் ஒருவரை
விடாமல் துரத்திக்கொண்டிருக்கும் இருப்பைத்
தேடித் தேடி
அவராகவும் அவ்விடம் வருவதுதான் விந்தை
மற்றும்
அந்தப் பறபற மற்றும் கவனமின்மைக்குக் காரணமும்

அவர் உரையாடுவதில்லையா?
வாசிப்பதில்லையா?

ஓடிவந்து அவரைச் சூழ்ந்துநிற்கும் இருப்பாய்
உரையாடலின் தாய்மை நெஞ்சம்
எப்போதும் அவர் கவனத்திற்காய்
அண்ணாந்து பார்த்தபடிக்
காலமற்றுக் காத்து நிற்பதை அவர் பார்ப்பதி்ல்லையா?