ஓர் அதிகாலை ரோஜா

அக்காட்சியினைக் கண்டு
ஏன் என் இதயம் வலிக்கிறது?

ஆயிரம் ஆயிரம்
ஆண்டுகளாய் நீண்ட
இரவின் அழுகையின்
இறுதியாய்ப் பூத்த அபூர்வ மலர்,
அத்துணை விரைவில்
அத்துணை எளிதாய்
அழிந்துவிடக் கூடிய
நொய்மையைப் பெற்றிருக்கிறதே என்றா?

ஓ
ஒவ்வொரு காலையிலும்
பூக்கிறதுதானாமே இந்த மலர்
தன் இரகசியத்தையெல்லாம் விளம்பியபடி?

அய்யோ, ஒருக்காலும்
இக் காட்சியினைக் காணாதோர்
கோடி கோடி!...ஏன்?